Klantverhaal van Bert en Petrie

Op zondag 25 mei slaat het noodlot toe bij de Van Campen & Dijkstra klanten Bert en Petrie in Steenwijk. Door een felle uitslaande brand in hun tuin wordt niet alleen hun prachtige overkapping verwoest, maar komen ook 14 minilop-konijnen om het leven. Gelukkig weet de brandweer te voorkomen dat de brand overslaat naar de woning en naar andere huizen in de buurt. Maar desondanks heeft dit voorval grote impact gehad op het Steenwijkse echtpaar. Niet alleen de brandschade in de tuin, maar ook mentaal. Dit is hun verhaal.

Als we Petrie en Bert bezoeken, is er één en al bedrijvigheid in de tuin. Een paar maanden na het heftige voorval is er namelijk eindelijk begonnen met het herstel van de tuin. Petrie: “Bouwbedrijven en hoveniers hebben het allemaal ontzettend druk. We zijn blij dat er iemand een gaatje in zijn agenda kon vinden om bij ons aan de slag te gaan. De hele zomer heb ik mij niet echt thuis gevoeld in eigen tuin. Immers: de coniferen waren allemaal weg en iedereen keek recht in mijn achtertuin. Geen fijne plek dus.”

We gaan terug in de tijd. Want, wat is er eigenlijk gebeurd op die bewuste zondagavond in mei? En: wat gebeurde er eigenlijk nadat de brand geblust was? Petrie vertelt: “Het was zondagavond, mijn dochter had een paar vrienden op bezoek die gezellig bij ons in de overkapping zaten te chillen. Ik lag al in bed, toen ik rond tien uur ineens herrie hoorde. Ik werd een beetje kribbig, want ik dacht ‘zitten ze daar nu nog steeds?’. Dus ik stap de keuken in en vanuit de serre zie ik 1 grote vlammenzee. Alleen maar vuur, metershoog. Nou, dan schrik je wel even hoor!” Petrie raakt in paniek. Ze rent naar de slaapkamer waar haar man Bert nog in diepe slaap is. Ze weet hem wakker te krijgen en stuurt hem naar buiten om een poging te doen haar konijnen te redden. Petrie: “Ik fok een speciaal ras, minilop konijnen. Op het moment van de brand had ik er 14 in een groot konijnenhok in de tuin.” Bert heeft hij al snel door dat er geen redden meer aan is. Bert: “De tegels, maar ook de lucht in de tuin: alles was zo ontzettend heet, daar was geen doorkomen aan. De diertjes zijn helaas omgekomen door de hitte.” Het lukt Bert nog wel om de auto’s weg te zetten, zodat hier gelukkig geen schade aan ontstaan is. “Maar verder was er geen redden meer aan.” zo zegt hij.

Niet lang nadat de brand ontdekt werd, stond de brandweer op de stoep. Bert: “Ze zijn tot half twee ’s nachts aan het blussen geweest. Gelukkig was er amper wind, daardoor kon ons huis en dat van omliggende buren gespaard blijven. Op een gegeven moment stonden de vlammen wel 7 meter hoog in de coniferen.” Nadat het vuur weg is, meet de brandweer altijd nog hoe warm het is in de brandhaard. Is de temperatuur nog te hoog? Dan gaat de spuit er opnieuw op. Dat was ook het geval bij Bert en Petrie. Bert: “En dat is het moment dat de meeste spullen de ‘genadeklap’ krijgen en afgeschreven kunnen worden.”

Waar Bert en Petrie zich vooral over verbazen is het feit dat niet het vuur de meeste schade heeft gemaakt, maar juist de hitte, het water en vooral: de roet. Bert: “Achteraf kom je er pas achter wat er allemaal kapot is. En dat roet dus écht overal in gaat zitten.” Petrie: “Twee maanden later rook je het nog steeds in huis en in de tuin.” Na de brand kwam er een opruimingsdienst langs die samen met het echtpaar een lijst maakte van de spullen die afgevoerd werden en de spullen die meegenomen werden om schoon te maken. Bert: “Als ergens eenmaal roet in zit, krijg je dat er zelf niet uit. Dat moet specialistisch gereinigd worden. Ze hebben uiteindelijk maar liefst 3.500 kilogram afval afgevoerd.”

De oorzaak van de brand wordt uiteraard ook onderzocht door de verzekeraar. In dit geval bleek het te gaan om een probleem in de elektriciteit, waardoor kortsluiting ontstaan is. Petrie: “Waarschijnlijk is de brand ontstaan bij de koelkast die in de overkapping stond. Je kon ook echt een brandhaard zien op de plek waar die gestaan had.” Bert vult aan: “Van de koelkast zelf zag je trouwens niets meer. Die is helemaal weggesmolten en verkoold.”

Na de brand hebben Bert en Petrie wel maatregelen genomen. Zo hebben ze direct brandmelders opgehangen in huis en hebben ze de vluchtwegen in en rondom huis inmiddels goed in beeld. Bert: “Wij hebben geluk gehad dat de brand niet is overgeslagen naar het huis. Blijkbaar is bij de bouw een bepaalde brandwerende coating aangebracht.”

De schade is nog niet volledig afgehandeld, maar Bert en Petrie zijn blij hoe ze zijn opgevangen door Tom en zijn collega’s. Petrie: “Na zo’n gebeurtenis weet je niet waar je moet beginnen. Gelukkig stond Tom direct voor ons klaar. Hij nam ons in stapjes mee in het proces. Dat maakt het een stuk overzichtelijker. En ook het feit dat hij de contra-expert heeft ingeschakeld heeft ons heel erg geholpen. En als ik vragen heb, dan bel ik met de schadeafdeling van Van Campen & Dijkstra of loop ik even binnen op het lokale kantoor in Steenwijk. Dat zijn van die dingen, dat vind je niet als je je verzekeringen online regelt hoor! Wij zijn blij met het persoonlijke contact en de korte lijntjes.” Tom vindt het fijn dat Bert en Petrie dit zo verwoorden. “Dit is precies waarom ik mijn werk doe, zoals ik doe. De laagdrempeligheid en het persoonlijke contact, dat is waar wij voor staan. En niet alleen in Steenwijk, maar ook op ons hoofdkantoor, waar de schadeafdeling zit. Zij kennen het dossier en weten precies waar het over gaat. Als Petrie met hen belt, kunnen ze haar rechtstreeks helpen.”

Op dit moment wordt er hard gewerkt om de tuin weer in normale staat terug te brengen. Daarna zal ook de serre nog moeten worden aangepakt. Petrie hoopt dat zij en Bert volgende zomer in ieder geval weer kunnen genieten van hun tuin. Maar waar ze vooral blij mee zijn is dat ze zelf ongeschonden uit de strijd zijn gekomen. “Want dat is het belangrijkste: wij zijn er nog en ons huis staat er nog. Dat is iets waar we elkaar nog dagelijks aan herinneren. Wat een geluk bij een ongeluk.”